Opowiadanie historii (część 3)

Zbliżamy się już do końca naszej historyjki - w poprzednich wpisach (tu i tu) nauczyliście się sporo przydatnych wyrażeń, dzięki którym możecie zacząć opowiadać jakąś historię po angielsku, a także rozwinąć ją. W tym artykule poznacie jeszcze kilka przydatnych czasowników, oraz dowiecie się, jak taką historię zakończyć.

Z pewnością warto jeszcze wspomnieć o czasowniku know, czyli wiedzieć, który w czasie przeszłym ma formę knew. A oto typowe dla historyjek przykłady:

He knew everything. - On wszystko wiedział.
I knew it! - Wiedziałam!
I knew I was in trouble. - Wiedziałam, że mam kłopoty.

Kolejny czasownik warty poznania to look (patrzeć, ale też wyglądać) - w czasie przeszłym po prostu looked, np.:

She looked worried. - Wyglądała na zmartwioną.

He looked at me with surprise. - Spojrzał na mnie ze zdziwieniem.
We looked everywhere but we couldn't find it. - Patrzyliśmy wszędzie, ale nie mogliśmy tego znaleźć.

Warty uwagi jest także czasownik hear (słyszeć) - w czasie przeszłym heard: 

I heard a loud noise. - Usłyszałam głośny hałas. (wiem, po polsku to dziwnie brzmi ;-).
I heard a strange sound. - Usłyszałam dziwny dźwięk.

Może przyda się też takie zdanie z czasem przeszłym czasownika take (brać, wziąć):

He took my hand. - Wziął mnie za rękę. 

Na koniec kilka zwrotów, którymi możemy zakończyć naszą historyjkę - tu z reguły mówimy, jak się czuliśmy czy jak zareagowaliśmy, a więc np.:

I couldn't believe it! - Nie mogłam w to uwierzyć!
I didn't know what to do/say! - Nie wiedziałam, co robić/powiedzieć.
I was really scared! - Byłam naprawdę przerażona!
I was surprised! - Byłam zaskoczona!
I was really happy! - Byłam naprawdę szczęśliwa!
I was furious! - Byłam wściekła!
I was really embarrassed. - Byłam naprawdę zakłopotana. 
I got angry. - Wkurzyłem się. (uwaga - można też zastosować tu taki idiom o mniej więcej tym samym znaczeniu - I saw red!)
That was really funny/sad/strange. - To było naprawdę śmieszne/smutne/dziwne. 

Wracamy więc do naszej przykładowej historyjki, której początek brzmiał tak:

You won't believe what happened to me the other day! It was morning. I was waiting at a bus stop. It was really hot, the sun was shining. People were driving to work, and kids were going to school. I was in a bad mood because I didn't sleep well last night. 

Suddenly I saw my old friend from school. I came up to him and said hello. He looked at me with surprise - it turned out that it wasn't my friend, only somebody very similar to him! I didn't know what to say, I was really embarrassed. Anyway, I said sorry and we just laughed. That was really funny!